ผมมีความสุขทุกครั้ง...ที่อยู่ในบริบทของการเป็นโค้ช! ผมสร้างกรอบความคิด (Mindset) ของการเป็นโค้ชในสไตล์ของผมดังนี้ครับ

     โค้ชชี่ไม่ได้มีปัญหา..เพียงแค่ยังใช้ศักยภาพไม่เต็มที่
     โค้ชชี่เครียดกับงานที่ทำงานอยู่....เพราะเป้าหมายยังไม่ชัดเจนเพียงพอ
     โค้ชชี่ไม่ได้ขาดความมั่นใจ..เพียงแค่ลืมคิดถึงข้อดีของตัวเอง
     โค้ชชี่ไม่ได้ขี้เกียจ...แค่ไม่เห็นประโยชน์ของผลลัพธ์เมื่องานเสร็จ
     โค้ชชี่ไม่ได้เป็นคนคิดลบ...เพียงแค่ยังไม่ได้ค้นหาข้อดีของเรื่องนั้น
     โค้ชชี่มาขอความช่วยเหลือ...เพื่อช่วยให้เขาคิดได้ด้วยตัวเอง
     โค้ชชี่เกิดอารมณ์เชิงลบ....เพราะได้คิดหาเหตุผล



   การสร้างกรอบความคิด (Mindset) ที่ดีของผมในตอนอยู่กับบริบทของโค้ช ช่วยให้ผมสามารถฟังโค้ชชี่ที่ความเป็นตัวตนของเขาได้ดีมากขึ้นครับ และนำไปสู่การใช้คำถามเปิดกระตุ้นให้คิดได้ด้วยตัวเอง มีมุมมองเชิงบวกกับโค้ชชี่ในทุกๆเรื่องครับ

   ถ้าเมื่อไรผมคิดจะช่วยเหลือโค้ชชี่โดยตรง ผมมักไปจดจ่อ (Focus) กับปัญหาของโค้ชชี่ที่มาปรึกษา เมื่อผมใช้ Mindset ของโค้ช ทำให้ผมจดจ่อที่การทำให้โค้ชชี่มีเป้าหมายและแนวทางที่ดีของตัวเองแทนครับ

   ผมจึงเชื่อว่า Mindset เป็นตัวกำหนดการเป็นโค้ชของผมและพฤติกรรมของผมต่อการโค้ชครับ