ผมเชื่อมั่นเป็นการส่วนตัวว่า การโค้ช (Coaching) ไม่ใช่กระแสที่จะเกิดการนิยมเป็นการชั่วคราวครับ! แต่จะกลายเป็นแนวทางการพัฒนาบุคลากรยุคใหม่ต่อไปครับ หลักการโค้ช เกิดขึ้นจากความเชื่อที่ว่า "คนมีความสามารถ ศักยภาพ เหลืออยู่ที่ยังไม่ได้นำออกมาใช้ และสามารถค้นหาวิธีการที่ดีและเหมาะสมของตัวเอง ไปสู่เป้าหมายของตัวเองได้ดีกว่าวิธีของคนอื่น" จึงมีการออกแบบกระบวนการและทักษะที่แตกต่างจากการพัฒนาคนแบบเดิมๆ ครับ การโค้ชเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ที่คนมีความเชื่อแนวนี้จึงนำไปใช้ หากไม่ได้เชื่อแบบนี้ ก็สามารถใช้วิธีที่ตัวเองเชื่อมั่นแบบเดิมได้ครับ การโค้ช ไม่ได้บังคับว่าต้องใช้แบบนี้อย่างเดียวครับ ผมมีความเชื่อดังกล่าว จึงมุ่งมั่นพัฒนาการโค้ชของตัวเองให้มีประสิทธิผลมากที่สุด เพื่อให้สามารถพิสูจน์ได้จริงว่า การโค้ชที่ตัวเองใช้อยู่นั้น สามารถทำให้คนเลือกเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยความเต็มใจได้จริงครับ ผมเชื่อว่า การโค้ช ที่ผมเข้าใจ สามารถทำแบบนั้นได้จริงครับ เป็นวิทยาศาสตร์ที่สามารถพิสูจน์ได้ครับ วันนี้เราต้องใช้การโค้ช ที่เป็นการโค้ชจริงๆ เพื่อสร้างมาตรฐานและรูปแบบการโค้ชที่ใช่จริงๆ ไม่ใช่แค่เรียกว่า กำลังโค้ชอยู่เท่านั้นครับ หากผมยังทำไม่ได้ ก็ต้องค้นคว้าและพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆครับ เพื่อให้สามารถใช้คำว่า "กำลังโค้ชอยู่" อย่างภาคภูมิใจครับ! การโค้ช เป็นกระบวนการช่วยเหลือผู้อื่นให้เติบโตจากภายในของเขา ซึ่งเขารู้จักตัวเองดีกว่าโค้ชครับ โค้ชจึงต้องละเอียดอ่อนมากๆ ครับ ด้วยการฟังและการใช้คำถาม เพื่อเข้าใจเขาอย่างแท้จริง ไม่ใช้มาตรฐานของตัวโค้ชตัดสินเขาครับ ผมเตือนตัวเองอยู่ตลอดเวลาครับ
หลักการโค้ช เกิดขึ้นจากอะไร?
27 พ.ค. 59
โค้ชปกรณ์ 
