วันนี้ตั้งคำถามกับตัวเองเล่นๆสัก 1 วันแบบสบายๆ แล้วใครตัดสินว่าเราเป็นโค้ชมืออาชีพแล้วหรือยัง?

   โค้ชมืออาชีพ อาจไม่ใช่คนที่มีอาชีพเป็นโค้ชก็ได้ เพราะคนมีอาชีพเป็นโค้ชแต่อาจไม่ใช่มืออาชีพก็เป็นได้นะ

   การเป็นโค้ชมืออาชีพน่าจะมาจากการรักในการเป็นโค้ช และปฏิบัติตัวในฐานะโค้ชอยู่ตลอดเวลาที่มีโอกาส เพราะการเป็นโค้ชควรเกิดที่จิตวิญญาณ เหมือนกับภาวะผู้นำ (Leadership) ที่เกิดจากภายในของบุคคลนั้น ไม่ใช่ตำแหน่งของเขา



หลายครั้งที่ผมมักใช้คำถามกับคนที่ท้อถอย กังวล เครียด เมื่อเจอปัญหาอุปสรรค ผมมักถามคำถามประมาณนี้ครับ
    การโค้ช เป้าหมายของคุณคืออะไร?
    คุณรู้สึกอย่างไรกับเป้าหมายนี้บ้าง?
    การไปถึงเป้าหมายนี้ได้จะเกิดผลดีในเรื่องอะไรบ้าง?
    การก้าวข้ามปัญหา อุปสรรค นี้ไปได้จะเกิดผลลัพธ์อย่างไร?
    คุณรู้สึกอย่างไรที่สามารถก้าวข้ามสิ่งนี้ไปได้?
    คุณวางแผนที่จะไปสู่เป้าหมายไว้อย่างไร?
    คุณมีวิธีการไปสู่เป้าหมายอะไรบ้าง?
    คุณตั้งใจลงมือปฏิบัติเรื่องใดเป็นเรื่องแรก?
    คุณมองเห็นภาพตัวเองหลังจากลงมือทำแล้วเป็นอย่างไร?

   ครับ! คนที่มักท้อถอย กังวล เครียด เป็นผมเองครับ แล้วคำถามชุดนี้ก็คือ คำถามที่ผมในฐานะโค้ช ใช้โค้ชตัวเองอยู่เรื่อยๆครับ

   ผมมีความเชื่อว่า การโค้ชตัวเองจะทำให้เข้าใจ ความรู้สึกกับคำถามในฐานะโค้ชชี่ได้ดี ทำให้การใช้คำถามของตัวเองเมื่อต้องมีอาชีพเป็นโค้ช ทรงพลังมากขึ้นครับ

   นี่ก็คงเป็นคำตอบของผมที่ว่า "โค้ชมืออาชีพแตกต่างจากโค้ชสมัครเล่นคือ การใช้กระบวนการโค้ชกับตัวเองก่อนที่จะไปโค้ชผู้อื่นครับ" ความเห็นส่วนตัวสนุกๆครับ